راه‌اندازی کمپین لغو قانون ممنوعیت فعالیت‌های پ.ک.ک در آلمان , و ناهی به لیست گروه های تروریستی

نگاهی به گذشته ی یک پرونده

لغو  فعالیت قانونی جزب کارگران کردستان و نهاد های هم سو و هم پیمان با این حزب در دستور کار جدی نهادها، شخصیت های مدافع حقوق بشر قرار گرفته است.  این ضرورت  به منظور برداشتن موانع جدی عملی کمک به کوبانی  بیشتر حس شد. از طرفی   حزب  کارگران کردستان موسوم به PKK به طور عملی با داعش در جنگ است، اما دولت ترکیه به طور اخص  در حالی که انواع و اقسام کمک ها را به  داعش می کند و نیروهای امنیتی آن تظاهرکننده گان را می کشند، و جلوی ورود  کمپین ها  و نهادهای حقوقی و قانونی و کمک رسانی چون صلیب سرخ را می گیرد، همه ی توجیه  اش، قرارداشتن PKK  در این لیست کذائی است.

جدا از این که این نام گذاری بر مبنای چه تحقیقات و مستنداتی انجام گرفته است و منشأ اطلاعات  کیست و از کجاست( که اتفاقن خیلی  هم مهم است و در سطور زیرین نظر خودم را بنا بر همان اطلاعات می نویسم)، تأثیر خرد کننده ای بر مبارزات مردم می گذارد و به مبارزات مردم برای احقاق حقوق خودشان رنگ جنایی و جرم می پاشد!
با اتکاء به همین لیست هر نوع مبارزه ی جدی برای بهبود وضع زندگی افراد، گروه ها  و حتی مناطقی که در یک عمومیت گرائی به این حزب  نسبت داده می شوند، با برچسب تروریستی زده و سرکوب می شوند. حقوقی که حتی در قانون اساسی تبعیض آمیز ترکیه برای شهروندان متصور است، از کردهایی که به این جریان نسبت داده می شوند،  نفی و  دریغ می شود. این افراد و گروه ها نه حق شرکت در اعتصاب و اعتراضات دارند، و نه حق هیچ گونه دادرسی قانونی دارند. هر تشکل صنفی که برای حقوق عادی شهروندان کرد مبارزه کند، برچسب جدائی طلبی که در ترکیه مصداق تروریستی و خیانت دارد،  می خورد  به دادگاه قانون اساسی ترکیه فرستاده می شود، و آن نهاد  غیر قانونی و فعالیت آن غیر قانونی اعلامی می گردد.

سازمان ها و احزاب ملی گرا و به اصطلاع لیبرال و حتی "مدعی چپ" در ترکیه از القائات کمالیستی  مبرا نیستند. بعضی از آنها که نام های پر طمطرا انقلابی را نیز یدک می کشند،  هر نوع فعالیتی که در دفاع از حقوق  ملی  جمعی کردها در ترکیه انجام می شود را  عامل "تفرقه در وحدت طبقاتی کارگران و زحمتکشان"  و یا "باعث  تضعیف و ایجاد شکاف در صفوف کار علیه سرمایه"  می نامند.  خود اما عملن به تداوم وضع موجود کمک می کنند.اینان جدا از پرخاش گری ها ناموزون و  گهگاهی خود نسبت به طبقه ی حاکمه ترکیه که یا کمالیست و بر همین مصداق شونیست است، و یا از نوع اسلامیست های اربکان- اردوغان- گولن  است،  در عمل  کاری برای ازبین بردن این ترفند که تمامی حقوق صفی، گروهی، طبقاتی، آزادی های فردی و جمعی، حق تشکل، حق مبارزات و دادخواهی قانونی را تضییع می کند، انجام نداده و آب به آسیاب  کمالیسم می ریزند.

و اما مصداق تروریسم و واقعیت

اطلاعات جمع آوری شده که که مرجع  چنین تصمیم گیری ها در مورد حزب  کارگران کردستان ترکیه قرارگرفته است، توسط سازمان های امنیتی ترکیه چون میت و سازمان د اطلاعات ژاندارمری تکیه (ژتم)  و سایر نهاد های که با گروه های مخوفی چون گرگ های خاکستری در اراتباطند، ارائه شده اند.

ترکیه، کردستان را اشغال نظامی کرده است و به سرکوب  اهالی کردستان دست می زند،  و حقوق دمکراتیکی که خود وضع کرده است به یمن حکومتهای نظامی و شبه نظامی که برای سالیان مدید برقرار بوده اند را، به حالت تعلیق در آورده است. هیچ راه کار دمکراتیک  و مدنی که یک زن کرد ، یک جوان کرد بخواهد برای ا حقاق حقوق خود به آن دست بزند با آن یاساهای چنگیزی که تحت عنوان حالات فوق العاده وضع واجرا می کند نمانده است. چه  راهی جز اعتراض و بر آشوبیدن برای مردم کرد و سازمان های آن ها باقی مانده است؟

سازمان کارگران کردستان مدعی است که حتی یک عملیات در مناطقی خارج از کردستان(  جاهائی مثل  استانبول، انکارا، دهها شهر توریستی و یا بنادر، جزایر و شهرهای بندری) انجام نداده است.و این مورد تأئید ناظرین هم قرار گرفته است. همین منشوری که سازمان  ملل که هم این روزها همه به آن قسم می خورند، حق شورش را برای مردمی که ازحق اعتراض و مبارزه ی مسالمت آمیز برای آن ها موجود نیست را به رسمیت می شناسد، حال اگر کسی و یا سازمانی به شرایظ تبعیض آمیزو برده وار اعتراض می کند، و این حق  اعتراض در هر شکل "مسالمت آمیز آن  نفی، انکار و پایمال کرده است،اگر در این اعتراض وشورش خشونتی هم  حادث گردد، مسبب و عامل خشونت دولت ها ی نظامی ترکیه هستند نه کسانی که دست به  مقاومت و دفاع  ازخود و مردم شان زده اند.




لازم به توضیح است که در سالیان گذشته و تحت تأثیر درگیری های داخلی دولت اردغان و کمالیست ها از طرف دیگر و نیز هواداران فتح الله گولن، دهها زنرال و رده های بالای نظامی ترکیه، در دادگاه های علنی محاکمه شده و عمده ی اتهامات آن ها دست داشتن در ترور، کشتار، دزدی مسلحانه توأم با کشتار و  ایلغار بوده که آنها را به  PKK نسبت داده بودند.
ملیون ها زحمتکش ترک که تا به حال تحت تلقینات دولت  های سابق ترکیه، نظامیان و رسانه های جریان مسلط،  فکر می کردند که فرزندانشان یعنی سربازان ترک در درگیری با پ ک ک کشته شده ابودند، در واقع در درگیری های ساختگی قربانی شده اند. خیل عظیم ژنرال های ترک که محکوم و اکنون در زندان هستند، اتهام شان بمب گذاری و نسبت دادن آن به پ ک ک بوده است. لذا تکرار همان اتهامات توسط خود اردوغان که ترتیب همان دادگاه را داده بود، خنده دار است، سهل است که اگر این تکرار کننده یک پان ترکیست ایرانی هم باشد!

پس مهم است که اطلاعاتی که  مبنا و مرجع چنین تصمماتی قرار گرفته اند، کدامند؟ صرف تکرار تریع بند رسانه ها که فلان سازمان در لست  فلان و بهمان است، فضیلتی برای تکرار کننده اش نیست!









و این هم آدرس اینترنتی توماری است که فعالین آلمانی  به جمع آوری امضاء پرداخته تا به آنگلا مرکل و پارلمان اروپا بدهند، در صورت تمایل می توانید امضاء کنید:


حزب کارگران کردستان ترکه تا به حال چندین آتش بس یک طرفه را اعلام و اجرا کرده بود هر بار با آتش بازی ارتش ترکیه به هم خورده بود.  اکنون 2 سال است که آتش بس دو طرفه ای در جریان است، که همی 14اکتبر با حمله ی جنگنده ها ارتش ترکیهبه مقر های  ای حزب، شکسته شد. تا  ارو این حزب جواب این بمباران را علیرغم در گیر بودن با داعش نداده است.



https://www.openpetition.de/petition/online/heben-sie-bitte-das-pkk-verbot-auf

راه‌اندازی کمپین لغو قانون ممنوعیت فعالیت‌های پ.ک.ک در آلمان| ANF